یکی به‌قول معروف از روش زیرآب‌زنی که می‌توانیم بی‌رو دربایستی مدعی شویم همه‌گیری(اپیدمی) بالایی هم دارد استفاده می‌کند. دیگری پوست خربزه زیرِ پای فرد مورد نظر می‌اندازد. در این مورد از پوست موز هم می‌شود استفاده کرد؛ هم راحت‌تر است و دردسر پوست کندن خربزه را ندارد هم درصد لغزندگی بیشتری دارد. با وجود این معلوم نیست چرا برخی اصرار خاصی دارند که دیگران را با بستنی کله‌پا کنند. به این منظور به جای خرید بستنی لیوانی، حصیری، میوه‌ای یا حتی لیتری، نوع متری و قدبلند آن‌را خریداری می‌کنند.
هنوز دو تا لیس به آن نزده‌اند که بستنی به علت بلندی بیش از حد روی زمین می‌افتد. باقی ماجرا نیز به راحتی قابل حدس است. رهگذری از همه جا بی‌خبر روی آن سر خورده و کله‌پا می‌شود. در این مورد خاص مغازه‌دار‌ها نیز از بستنی‌خور‌ها یا بهتر است بگوییم بستنی‌انداز‌ها کلافه شده و یک تابلو با مضمون « با بستنی وارد نشوید» روی در‌های ورودی مغازه نصب می‌کنند. به‌هر حال اگر می‌خواهید بستنی بزرگی بخورید بهتر است همان نوع لیتری آن‌را انتخاب کنید.
